تست   Anti-Histones IgG

هیستون ها پروتئین های پایه ای هستند که ساختار مارپیچDNA را برای کمک به تشکیل ابرپیچ در نوکلئوزوم متصل می کنند.
آنتی بادی های آنتی هیستونی، اجزای پروتئینی نوکلئوزوم ها، کمپلکس های DNA-پروتئینی را که زیرساخت کروماتین غیرفعال را تشکیل می دهند، هدف قرار می دهند. آنها در SLE رایج هستند، همراه با anti-dsDNA، مشخصه ویژه و حساس به لوپوس ناشی از دارو هستند، جایی که آنها با anti-ssDNA مرتبط هستند. با این حال، آنها معمولا در سایر بیماری های روماتیسمی، از جمله میوزیت و SSc، و همچنین عفونت های مزمن، مانند ویروس اپشتین بار، دیده می شوند و در نتیجه، همبستگی های بالینی برای آنتی بادی های آنتی هیستون سازگار نبوده است.
96 درصد بیماران مبتلا به لوپوس ناشی از پروکائین آمید، تست آنتی بادی های آنتی هیستون مثبت خواهند داشت و 100 درصد بیمارانی که لوپوس آنها توسط پنی سیلامین، ایزونیازید یا متیل دوپا القا شده است، تست آنتی بادی های آنتی هیستون مثبت خواهند داشت. در 70 درصد بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، سندرم فلتی، سندرم شوگرن، اسکلروز سیستمیک و سیروز صفراوی اولیه، آنتی بادی های آنتی هیستون وجود دارد. آنتی بادی های آنتی هیستون ممکن است در بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل نیز وجود داشته باشد.