تست   Anti-SS-A IgG

اتوآنتی بادی‌های ضد اتوآنتی‌ژن‌های Ro/SSA و La/SSB در ابتدا در بیماران مبتلا به سندرم شوگرن و لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شناسایی شدند. مطالعات بعدی نشان داد که آنتی‌بادی‌های ضد Ro/SSA ممکن است در بیماران مبتلا به سایر بیماری‌های خودایمنی، از جمله اسکلروز سیستمیک، میوپاتی‌های التهابی ایدیوپاتیک (IIM)، بیماری بینابینی ریه (ILD)، بیماری بافت همبند مختلط (MCTD)، کلانژیت صفراوی اولیه (PBC؛ قبلاً به عنوان سیروز صفراوی اولیه نامیده می شد) و آرتریت روماتوئید (RA) وجود داشته باشد.
علاوه بر این، آنتی‌بادی‌های anti-Ro/SSA با یا بدون آنتی‌بادی‌های ضد La/SSB زنان بارداری را که در معرض خطر ابتلا به سندرم لوپوس نوزادی هستند، شناسایی می‌کنند. آنتی بادی های Anti-Ro/SSA همچنین ممکن است تنها اتوآنتی بادی های موجود در زیرمجموعه ای از بیماران مبتلا به SLE " آنتی بادی ضد هسته ای (ANA) منفی باشند.
آنتی ژن های Ro/SSA دو پروتئین سلولی با وزن مولکولی تقریباً 52 و 60 کیلو دالتون می باشند. این اتوآنتی ژن ها به ترتیب Ro52 و Ro60 نامیده می شوند. Ro52 و Ro60 همسانی توالی اسید آمینه ندارند، و اتوآنتی بادی های معطوف به Ro52 با Ro60 واکنش متقابل ندارند و بالعکس. در ابتدا تصور می شد که این دو اتوآنتی ژن با یکدیگر تعامل دارند، اما مطالعات بعدی نشان داد که این دو پروتئین در بخش های سلولی مجزا قرار دارند، با Ro60 در هسته وRo52 در سیتوپلاسم موضعی.