تست     Osteocalcin

 

استئوکلسین، همچنین به عنوان پروتئین حاوی گاما کربوکسی گلوتامیک اسید استخوان (BGLAP) شناخته می شود، یک هورمون پروتئینی کوچک (49-آمینو اسید) غیرکلاژنی است که در استخوان و عاج یافت می شود.
استئوکلسین تنها توسط استئوبلاست ها ترشح می شود و تصور می شود که در تنظیم متابولیک بدن نقش دارد. در شکل کربوکسیله خود به طور مستقیم به کلسیم متصل می شود و در نتیجه در استخوان متمرکز می شود. استئوکلسین در شکل کربوکسیله نشده خود به عنوان یک هورمون در بدن عمل می کند و در پانکراس، چربی، ماهیچه ها، بیضه ها و مغز سیگنال می دهد.
در لوزالمعده، استئوکلسین روی سلول‌های بتا اثر می‌کند و باعث می‌شود سلول‌های بتا در پانکراس انسولین بیشتری آزاد کنند.
در سلول های چربی، استئوکلسین باعث ترشح هورمون آدیپونکتین می شود که حساسیت به انسولین را افزایش می دهد.
در عضله، استئوکلسین بر روی میوسیت‌ها عمل می‌کند تا در دسترس بودن و استفاده از انرژی را افزایش دهد و به این ترتیب ظرفیت ورزش را افزایش می‌دهد.
در بیضه ها، استئوکلسین بر روی سلول های لیدیگ تأثیر می گذارد و بیوسنتز تستوسترون را تحریک می کند و بنابراین بر باروری مردان تأثیر می گذارد.
در مغز، استئوکلسین نقش مهمی در رشد و عملکرد دارد.یک پاسخ استرس حاد (ASR)، که به صورت محاوره ای به عنوان پاسخ جنگ یا گریز شناخته می شود، ترشح استئوکلسین را از استخوان در عرض چند دقیقه در موش، موش صحرایی و انسان تحریک می کند. تزریق سطوح بالای استئوکلسین به تنهایی می تواند باعث ایجاد ASR در حضور نارسایی آدرنال شود.

Image