تست     S-100

پروتئین S-100 نام خود را از این واقعیت گرفته است که در محلول اشباع (100٪) سولفات آمونیوم محلول است. اولین بار از سیستم عصبی مرکزی جدا شد، اما اکنون شناخته شده است که توزیع گسترده ای در بافت های انسانی از جمله گلیا، نورون ها، سلول های غضروفی، سلول‌های شوان، ملانوسیت‌ها، سلول‌های تک هسته‌ای فاگوسیتی ثابت یا ارائه‌دهنده آنتی‌ژن، هیستوسیت‌های لانگرهانس، سلول‌های میوپیتلیال، نوتوکورد و اپیتلیوم‌های مختلف (به ویژه در پستان، غدد بزاقی، غدد عرق و دستگاه تناسلی زنانه) دارد. پروتئین S-100 ماهیت دایمری دارد و زیر واحدهای آلفا و بتا دارد. از این رو، دارای سه ایزوفرمS-100ao (آلفا دایمر) است. S-100a (ایزوفرم آلفا بتا)؛ و S-100b (بتا دایمر). پروتئین S-100 اساساً یک تنظیم کننده شار کلسیم است. نقش مهمی در فرآیندهای سلولی مختلف مانند تمایز و تکثیر سلولی ایفا می کند و با ژنp53 سرکوبگر تومور در تعامل است.
ملانوما تقریباً همیشه برایS-100 مثبت است، بنابراین رنگ آمیزی برای S-100 یک راه عملی برای غربالگری ملانوم اولیه یا متاستاتیک تخمدان است. S-100 همچنین می تواند در انواع نئوپلاسم های دیگر، از جمله برخی کارسینوم ها، تومورهای غلاف عصبی محیطی، و تومورهای حاوی سلول های میواپیتلیال و در سلول های دندریتیک که اغلب همراه با نئوپلاسم ها هستند، شناسایی شود.
آنها را می توان در ملانوم ها، 100 درصد شوانوما، 100 درصد نوروفیبروم ها (ضعیف تر از شوانوما)، 50 درصد تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی (ممکن است ضعیف و/یا کانونی)، سلول های استرومایی پاراگانگلیوما، هیستیوسیتوم، سلول های شفاف و سارکوم ها پیدا کرد. علاوه بر این، پروتئین‌هایS100 نشانگر بیماری‌های التهابی هستند و می‌توانند واسطه التهاب باشند و به عنوان ضد میکروبی عمل کنند.