تست     Aldosterone

آلدوسترون اصلی ترین هورمون استروئیدی مینرالوکورتیکوئیدی است که توسط زونا گلومرولوزای قشر آدرنال در غده فوق کلیوی تولید می شود. برای حفظ سدیم در کلیه، غدد بزاقی، غدد عرق و روده بزرگ ضروری است. نقش اصلی در تنظیم هموستاتیک فشار خون، سدیم پلاسما (Na+) و پتاسیم (K+) دارد. این کار را عمدتاً با تأثیر بر گیرنده های معدنی کورتیکوئید در لوله های انتهایی و جمع آوری مجاری نفرون انجام می دهد. این دارو بر جذب مجدد سدیم و دفع پتاسیم (به ترتیب از و به داخل مایعات لوله ای) کلیه تأثیر می گذارد و در نتیجه به طور غیرمستقیم بر احتباس یا از دست دادن آب، فشار خون و حجم خون تأثیر می گذارد. هنگامی که آلدوسترون تنظیم نشود، بیماری زا است و به توسعه و پیشرفت بیماری های قلبی عروقی و کلیوی کمک می کند. آلدوسترون دقیقاً برخلاف هورمون ناتریورتیک دهلیزی که از قلب ترشح می شود، عمل می کند.
آلدوسترون بخشی از سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون است. نیمه عمر پلاسمایی آن کمتر از 20 دقیقه است.