تست     IGFBP-3

IGFBP-3 یکی از شش پروتئین متصل شونده به IGF (IGFBP-1 تا IGFBP-6) است که ساختارهای بسیار محافظت شده ای دارد و فاکتورهای رشد شبه انسولین IGF-1 و IGF-2 را با میل ترکیبی بالا متصل می کند. در عوض، IGFBP-7 به IGF1R متصل می شود، که اتصال IGF-1 و IGF-2 را مسدود می کند و در نتیجه مرگ سلولی ایجاد می کند. IGFBP-3 پروتئین اصلی انتقال IGF در جریان خون است. نسبت IGF-1/IGFBP-3 گاهی اوقات به عنوان شاخص فراهمی زیستی IGF در گردش خون انسان استفاده می شود، اما بدلیل اینکه IGF-1 به سایر IGFBP ها اتصال می یاید (بنابراین این نسبت تحت تأثیر غلظت هر شش IGFBP قرار می گیرد) و این واقعیت که IGF-2، که سه برابر بیشتر از IGF-1 در جریان خون بزرگسالان است و اکثر محل های اتصال را در IGFBP-3 در گردش اشغال می کند، این نسبت خیلی کارآمد نیست. در داخل بافت ها، IGFBP-3 می تواند IGF-1 و IGF-2 آزاد شده توسط بسیاری از انواع سلول را متصل کند و دسترسی آنها را به گیرنده IGF-1 (IGF1R)، که توسط هر دو IGF فعال می شود، مسدود کند. IGFBP-3 همچنین با پروتئین‌های سطح سلول تعامل می‌کند و بر سیگنال‌های سلولی از خارج از سلول یا پس از درونی‌سازی تأثیر می‌گذارد و همچنین وارد هسته سلول می‌شود و در آنجا به گیرنده‌های هورمون هسته‌ای و لیگاندهای دیگر متصل می‌شود. سطوح بالای IGFBP-3 در تومورها با افزایش شدت سرطان (یا پیامد بدتر) برای برخی سرطان‌ها، اما کاهش شدت یا نتیجه بهتر برای برخی دیگر مرتبط است.