تست     Troponin I

تروپونین I از خانواده پروتئین های قلب و ماهیچه های اسکلتی است. این بخشی از کمپلکس پروتئین تروپونین است که در میوفیلامنت های نازک به اکتین متصل می شود تا کمپلکس اکتین-تروپومیوزین را در جای خود نگه دارد. تروپونین I از اتصال میوزین به اکتین در ماهیچه شل جلوگیری می کند. هنگامی که کلسیم به تروپونینC متصل می شود، باعث تغییرات ساختاری می شود که منجر به جابجایی تروپونین I می شود. پس از آن، تروپومیوزین محل اتصال میوزین روی اکتین را ترک می کند که منجر به اتصال میوزین به اکتین و انقباض عضله می شود. حرف I به دلیل خاصیت بازدارندگی آن (inhibitory character) داده شده است. این یک نشانگر مفید در تشخیص آزمایشگاهی حمله قلبی است.
تروپونینI و تروپونین T نشانگر آسیب قلبی هستند. تروپونین ها از CK برای تشخیص انفارکتوس میوکارد اختصاصی تر و حساس تر هستند و همچنین ممکن است امکان طبقه بندی خطر را فراهم کنند. تروپونین I برای میوکارد بسیار خاص است زیرا تنها یک ایزوفرم از تروپونین قلبی I شناسایی شده است. منحصراً در میوسیت های قلبی یافت می شود. تروپونین I قلبی در عضله اسکلتی بیان نمی شود. اگرچه تروپونین T قلبی در مقایسه با سایر تروپونین ها دارای یک توالی اسید آمینه متفاوت است، مقادیر کمی از تروپونین T قلبی در عضله اسکلتی شناسایی شده است. در انسان، بیان ایزوفرمT تروپونین قلبی در بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی، پلی میوزیت، درماتومیوزیت و بیماری کلیوی در مرحله نهایی گزارش شده است. تروپونین C نشانگر مفیدی نیست زیرا مختص قلب نیست.
سطح تروپونینI در 6 ساعت بعد از سکته تشخیص داده می شود، در 24-48 ساعت به اوج خود می رسد و تا 10 روز در سرم باقی می ماند. سطوح اندازه گیری شده ویژگی قابل توجهی را به CKMB اضافه می کند.