تست   CMV IgM

سیتومگالوویروس (CMV) یک ویروس تبخال است که در همه جا در انسان وجود دارد و عامل عفونی اصلی ناهنجاری های مادرزادی است.
از آنجایی که عفونت مادرزادی علامت دار جنین بیشتر به دلیل انتقال داخل رحمی به دنبال عفونت اولیه مادر است، تشخیص افتراقی عفونت اولیه با عود کننده، IgM غیر اختصاصی یا تداوم آنتی بادی IgM اختصاصیCMV برای مدیریت بارداری بسیار مهم است. آنتی‌بادی‌هایی که در مراحل اولیه در طی پاسخ اولیه تولید می‌شوند نسبت به آنتی‌بادی‌هایی که در مراحل بعدی تولید می‌شوند، تمایل آنتی‌ژنی کمتری دارند.
نتیجه منفی IgM سیتومگالوویروس (CMV) نشان می دهد که بیمار عفونت حاد یا فعالی را تجربه نمی کند. با این حال، یک نتیجه منفی عفونت اولیه CMV را رد نمی کند. گزارش شده است که آنتی‌بادی‌های IgM اختصاصی CMV در 10 تا 30 درصد از سرم‌های خون بند ناف نوزادانی که عفونت را در هفته اول زندگی نشان می‌دهند، قابل تشخیص نیست. علاوه بر این، تا 23 درصد (3/13) از زنان باردار مبتلا به عفونت اولیه CMV، پاسخ‌های قابل تشخیص CMV IgM را در 8 هفته پس از عفونت نشان ندادند. در موارد عفونت اولیه که زمان تبدیل سرمی به خوبی تعریف نشده است، 28% (36/10) از زنان باردار آنتی بادی CMV IgM را نشان ندادند. نتایج مثبت CMV IgM نشان دهنده عفونت اخیر (اولیه، فعال شدن مجدد یا عفونت مجدد) است. پاسخ های آنتی بادی IgM در عفونت های CMV ثانویه (فعال سازی مجدد) در برخی از بیماران مونونوکلئوز CMV، در تعداد کمی از زنان باردار و در بیماران پیوند کلیه و قلب نشان داده شده است. سطح آنتی بادی ها ممکن است در بیماران پیوندی با عفونت های ثانویه به جای اولیه کمتر باشد.