تست Progesterone

پروژسترون به گروهی از هورمون‌های استروئیدی به نام پروژسترون تعلق دارد. هورمون‌های مصنوعی که عملکرد مشابهی با پروژسترون دارند، پروژستین نامیده می‌شوند. پروژسترون عمدتاً توسط جسم زرد در تخمدان در نیمه دوم چرخه قاعدگی ترشح می شود. نقش مهمی در چرخه قاعدگی و حفظ مراحل اولیه بارداری دارد. جسم زرد باعث آزاد شدن پروژسترون و به میزان کمتر استرادیول می شود. در صورتی که تخمک آزاد شده بارور شود، پروژسترون بدن را برای بارداری آماده می کند. اگر تخمک بارور نشود، جسم زرد تجزیه می شود، تولید پروژسترون کاهش می یابد و چرخه قاعدگی جدید آغاز می شود. در مراحل اولیه بارداری، پروژسترون هنوز توسط جسم زرد تولید می شود و برای حمایت از بارداری و ایجاد جفت ضروری است. هنگامی که جفت ایجاد شد، تولید پروژسترون را در حدود هفته های 8 تا 12 بارداری «تغییر لوتئو-جفت» بر عهده می گیرد. در دوران بارداری، پروژسترون نقش مهمی در رشد جنین ایفا می کند ( رشد بافت سینه مادر را تحریک می کند، از شیردهی جلوگیری می کند و عضلات دیواره لگن را برای آمادگی برای زایمان تقویت می کند). سطح پروژسترون در بدن به طور پیوسته در طول بارداری افزایش می یابد تا زمانی که زایمان اتفاق بیفتد و نوزاد متولد شود.

سطوح بالای پروژسترون با بیماری هیپرپلازی مادرزادی آدرنال مرتبط است.

مصرف سطوح بالای پروژسترون به شکل دارو می تواند با افزایش اندکی خطر ابتلا به سرطان سینه همراه باشد.

کمبود پروژسترون در جریان خون می تواند به این معنی باشد که تخمدان در هنگام تخمک گذاری قادر به آزاد کردن تخمک نیست، همانطور که می تواند در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک رخ دهد.